dots-menu
×

Home  »  The Oxford Book of Latin Verse  »  Vitam puriter egi

Heathcote William Garrod, comp. (1878–1960). The Oxford Book of Latin Verse. 1912.

Caius Valerius Catullus 84? B.C.–54? B.C.

Vitam puriter egi

SIQVA recordanti benefacta priora uoluptas

est homini, cum se cogitat esse pium,

nec sanctam uiolasse fidem, nec foedere in ullo

diuum ad fallendos numine abusum homines,

multa parata manent in longa aetate, Catulle,

ex hoc ingrato gaudia amore tibi.

nam quaecumque homines bene cuiquam aut dicere possunt

aut facere, haec a te dictaque factaque sunt:

omnia quae ingratae perierunt credita menti.

quare cur curis te amplius excrucies?

quin tu animo offirmas atque istinc te ipse reducis,

et dis inuitis desinis esse miser?

difficile est longum subito deponere amorem?

difficile est, uerum hoc qua lubet efficias:

una salus haec est, hoc est tibi peruincendum,

hoc facias, siue id non pote siue pote.

o di, si uestrum est misereri, aut si quibus umquam

extremam iam ipsa in morte tulistis opem,

me miserum aspicite et, si uitam puriter egi,

eripite hanc pestem perniciemque mihi:

sic mihi surrepens imos ut torpor in artus

expulit ex omni pectore laetitias.

non iam illud quaero, contra ut me diligat illa,

aut, quod non potis est, esse pudica uelit:

ipse ualere opto et taetrum hunc deponere morbum.

o di, reddite mi hoc pro pietate mea.