Heathcote William Garrod, comp. (1878–1960). The Oxford Book of Latin Verse. 1912.

Martial c.A.D. 40–c.A.D. 104

Earinos

NOMEN cum uiolis rosisque natum

quo pars optima nominatur anni,

Hyblam quod sapit Atticosque flores,

quod nidos olet alitis superbae;

nomen nectare dulcius beato,

quo mallet Cybeles puer uocari

et qui pocula temperat Tonanti:

quod si Parrhasia sones in aula,

respondent Veneres Cupidinesque;

nomen nobile, molle, delicatum

uersu dicere non rudi uolebam:

sed tu syllaba contumax repugnas.

dicunt Eiarinon tamen poetae,

sed Graeci quibus est nihil negatum

et quos APES” APES decet sonare.

nobis non licet esse tam disertis,

qui musas colimus seueriores.

Si daret auctumnus mihi nomen, Oporinos essem:

horrida si brumae sidera, Chimerinos.

dictus ab aestiuo Therinos tibi mense uocarer:

tempora cui nomen uerna dedere quis est?