dots-menu
×

Home  »  The Oxford Book of Latin Verse  »  Elegy on the Death of Marcellus

Heathcote William Garrod, comp. (1878–1960). The Oxford Book of Latin Verse. 1912.

Sextus Propertius c.50 B.C.–c.16 B.C.

Elegy on the Death of Marcellus

CLAVSVS ab umbroso qua tundit pontus Auerno

umida Baiarum stagna tepentis aquae,

qua iacet et Troiae tubicen Misenus harena,

et sonat Herculeo structa labore uia;

hic, ubi, mortalis dextra cum quaereret urbes,

cymbala Thebano concrepuere deo:—

at nunc inuisae magno cum crimine Baiae,

quis deus in uestra constitit hostis aqua?—

hic pressus Stygias uoltum demisit in undas,

errat et in uestro spiritus ille lacu.

quid genus aut uirtus aut optima profuit illi

mater, et amplexum Caesaris esse focos?

aut modo tam pleno fluitantia uela theatro,

et per maternas omnia festa domus?

occidit, et misero steterat uicesimus annus:

tot bona tam paruo clausit in orbe dies.

i nunc, tolle animos et tecum finge triumphos,

stantiaque in plausum tota theatra iuuent,

Attalicas supera uestis; laquearia magnis

gemmea sint lugdis: ignibus ista dabis.

sed tamen huc omnes, huc primus et ultimus ordo:

est mala, sed cunctis ista terenda uia est.

exoranda canis tria sunt latrantia colla,

scandenda est torui publica cumba senis.

ille licet ferro cautus se condat et aere,

mors tamen inclusum protrahit inde caput.

Nirea non facies, non uis exemit Achillem,

Croesum aut Pactoli quas parit umor, opes.

at tibi, nauta, pias hominum qui traicis umbras,

hoc animae portent corpus inane suae:

qua Siculae uictor telluris Claudius et qua

Caesar, ab humana cessit in astra uia.